Σε αυτούς τους καιρούς, όταν οι Ευρωπαϊκές χώρες στοχεύουν σε ένα κοινό Σύνταγμα κι όταν θα πίστευε κανείς ότι ο λαός της Ευρώπης περνάει πλέον σε μια νέα φάση της ιστορίας του, η μετανάστευση, ένα από τα πιο σημαντικά θέματα αυτής της περιφέρειας, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με άδικο και απαρχαιωμένο τρόπο. Οι συνυπάρχοντες Ευρωπαϊκοί πολιτισμοί περιβάλλουν όλους τους πολιτισμούς του κόσμου και η μετανάστευση είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο έγινε δυνατό αυτό το αντάμωμα. Εμείς, είτε ερχόμαστε από μακριά είτε γεννηθήκαμε εδώ, έχουμε την ίδια προσδοκία: ότι μια μέρα, οι υπάρχουσες διαφορές στη συμπεριφορά και τις ευκαιρίες σύμφωνα με το φύλο, την ηλικία, το θρήσκευμα, την κουλτούρα και την καταγωγή, θα ξεπεραστούν. Ο τρόπος με τον οποίο απαντούμε στη μετανάστευση και στην πολιτισμική ανομοιόπτητα στην Ευρώπη, αντιπροσωπεύει το όραμά μας για τον άνθρωπο, τη σχέση μας με τον υπόλοιπο κόσμο και τέλος, τις σχέσεις ανάμεσά μας.
Δυστυχώς, οι εισηγήσεις της συνταγματικής επιτροπής σε αυτόν τον τομέα, εμπνευσμένες από το ουτοπικό μοντέλο του «Ευρωπαϊκού φρουρίου» και τα πρόσφατα μέτρα των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ακόμη πιο περιοριστικά και πιο αστυνομευτικά, ακολουθούν την ίδια κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που θα έχει καταστοφικές ανθρώπινες συνέπειες.
Ακόμη κι αν η Ισπανική κυβέρνηση (η οποία ενδιαφέρεται να προσθέσει κι άλλους φόρους και να ενισχύσει το δημογραφικό της βάρος) ξεκίνησε μια διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών που ήδη διαμένουν στη χώρα πριν από τον Αύγουστο του 2004, αυτή περιορίστηκε σε εκείνους που έχουν συμβόλαιο εργασίας κι απέκλεισε πάνω από ένα εκατομμύριο άλλους, οι οποίοι παραμένουν λαθραίοι. Παρόλ’ αυτά, το διάβημα αυτό θορύβησε τους γείτονες και η Γαλλία, η Αγγλία, η Ιταλία και η Γερμανία, που κατέκριναν τα μέτρα, παρότρυναν το «κλείσιμο των θυρών» ακόμη περισσότερο. Η ίδια Ισπανική κυβέρνηση υπόσχεται μια αυστηρή πολιτική από αυτή τη στιγμή, η οποία σημαίνει επιθεωρήσεις παράνομης εργασίας και απελάσεις μεταναστών «χωρίς χαρτιά». Η Ιταλική κυβέρνηση, μετά από μια παρόμοια εκστρατεία το 2002, μόλις υπέγραψε μια συμφωνία με τη Γαλλική κυβέρνηση για ενίσχυση το ελέγχου και της επιστροφής στα σύνορα. Η Γαλλική κυβέρνηση απέλασε 15.000 ανθρώπους το 2004 και στόχευε να φτάσει τα 20.000 το 2005. Ο τρέχων νόμος φέρνει ανθρώπους σε όλο και πιο δύσκολες συνθήκες (ενίσχυση των αστυνομικών ελέγχων, αναρίθμητες βίζα στάλθηκαν με αποτυπώματα στη χώρα καταγωγής, επαλήθευση των μικτών γάμων που έγιναν στο εξωτερικό).
Αποκηρρύσουμε αυτές τις δαπανηρές πρακτικές, οι οποίες είναι εχθρικές και πολύ αναποτελεσματικές. Όχι μόνο δεν αποτρέπουν τον κόσμο από το να συνεχίσει την εισροή στη Δύση, αλλά στιγματίζουν τους αλλοδαπούς και τους φέρνουν κάθε φορά αντιμέτωπους με αδιέξοδες καταστάσεις,γενικεύοντας τη φτώχεια και καλλιεργώντας τη βία. Οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν λανθασμένη κατεύθυνση, διότι προσπαθούν να δώσουν απάντηση στην ανισότητα και την φτώχεια, όχι μέσω της συνεργασίας και της δικαιοσύνης, αλλά με αστυνομικά μέτρα και την καταδυνάστευση των ελευθεριών. Αυτή η επικίνδυνη τύφλωση μας πηγαίνει στην αστυνόμευση των συνόρων, την ανείπωτη πράξη των μαζικών απελάσεων και στην αδυναμία σεβασμού της αρχής της ισότητας των ανθρώπινων όντων.
Αποκηρρύσουμε την χρήση και τον πολλαπλασιασμό των Κέντρων Προσωρινής Κράτησης, στα οποία οι κρατούμενοι, ένοχοι μόνο γιατί θέλανε να περάσουν τα σύνορα, δέχονται συμπεριφορά «λαθρομετανάστη» χωρίς κανένα σεβασμό στα βασικά τους δικαιώματα (άρνηση της ελευθερίας, απουσία σεβασμού στα προσφυγικά δικαιώματα, για προσωπική και οικογενειακή ζωή ή στα παιδικά δικαιώματα).
Αυτές οι κυβερνήσεις θεωρούν τη μετανάστευση ως απαραίτητη και χρήσιμη μόνο αν μετατραπεί σε μια ελεγχόμενη παροχή φθηνών και πειθήνιων εργατικών χεριών. Δεν έχουν λύση για τη μετανάστευση. Δεν υπάρχει λύση σύμφωνα με τη λογική τους. Εώς ότου οι χώρες της Ευρώπης αναγνωρίσουν ότι μεγάλο μέρος του πλούτου τους αποκτήθηκε από την εκμετάλλευση των χωρών προέλευσης αυτών των μεταναστών, καμιά διεθνής ανθρωπιστική λύση δεν είναι πιθανή.
Σήμερα, οι άνθρωποι των “αναπτυγμένων χωρών” υπόκεινται όλο και σε περισσότερη πίεση. Πρέπει να πληροφορηθούν ότι οι αςπεργίες ή η απώλεια του δικαιώματος στην εργασία, το κόστος ζωής, η προοδευτική επιδείνωση του συστήματος υγείας, της δημόσιας εκπαίδευσης, κλπ, δεν οφείλονται στους μετανάστες, αλλά σε ένα απάνθρωπο σύστημα που βασίζεται αποκλειστικά στην παραγωγή χρήματος με οποιοδήποτε κόστος. Η ανθρωπιστική πρόταση είναι να εργαστούμε όλοι μαζί, για ένα κοινό μέλλον, ένα μέλλον για τον καθένα μας.
Απαιτούμε:
- Ευρεία και προοδευτική νομιμοποίηση, συντονισμένη σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία θα συμπεριλαμβάνει σχέδια για διεθνή συνεργασία με τις χώρες προέλευσης μεταναστών και την αναθεώρηση του εξωτερικού χρέους, για την διαγραφή της φτώχειας, της αδικίας και της ανισότητας.
- Εσωτερικές πολιτικές οι οποίες αποδίδουν αποτελεσματικά την αληθινή δημοκρατία με ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες για όλους, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος ψήφου και υποψηφιότητας σε όλα τα εκλογικά επίπεδα.
- Το άμεσο κλείσιμο των Κέντρων Προσωρινής Κράτησης, τα οποία είναι εχθρικά προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και την εγκατάλειψη του σχεδίου για συνοριακά κέντρα.
Αυτή η Ανθρωπιστική Ευρωπαϊκή Περιφέρεια, συναπάντημα κοινωνικά βασισμένων κομμάτων και οργανώσεων, προσκαλεί και δεσμεύεται να δουλέψει γι’ αυτούς τους σκοπούς, ενώ επιζητά το κουράγιο και τη δύναμη του μη-βίαιου αγώνα.
Paul Segado
Επιτροπή Πολιτισμών, Μετανάστευσης και Διεθνούς Συνεργασίας
Ανθρωπιστική Ευρωπαϊκή Περιφέρεια
Δυστυχώς, οι εισηγήσεις της συνταγματικής επιτροπής σε αυτόν τον τομέα, εμπνευσμένες από το ουτοπικό μοντέλο του «Ευρωπαϊκού φρουρίου» και τα πρόσφατα μέτρα των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ακόμη πιο περιοριστικά και πιο αστυνομευτικά, ακολουθούν την ίδια κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που θα έχει καταστοφικές ανθρώπινες συνέπειες.
Ακόμη κι αν η Ισπανική κυβέρνηση (η οποία ενδιαφέρεται να προσθέσει κι άλλους φόρους και να ενισχύσει το δημογραφικό της βάρος) ξεκίνησε μια διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών που ήδη διαμένουν στη χώρα πριν από τον Αύγουστο του 2004, αυτή περιορίστηκε σε εκείνους που έχουν συμβόλαιο εργασίας κι απέκλεισε πάνω από ένα εκατομμύριο άλλους, οι οποίοι παραμένουν λαθραίοι. Παρόλ’ αυτά, το διάβημα αυτό θορύβησε τους γείτονες και η Γαλλία, η Αγγλία, η Ιταλία και η Γερμανία, που κατέκριναν τα μέτρα, παρότρυναν το «κλείσιμο των θυρών» ακόμη περισσότερο. Η ίδια Ισπανική κυβέρνηση υπόσχεται μια αυστηρή πολιτική από αυτή τη στιγμή, η οποία σημαίνει επιθεωρήσεις παράνομης εργασίας και απελάσεις μεταναστών «χωρίς χαρτιά». Η Ιταλική κυβέρνηση, μετά από μια παρόμοια εκστρατεία το 2002, μόλις υπέγραψε μια συμφωνία με τη Γαλλική κυβέρνηση για ενίσχυση το ελέγχου και της επιστροφής στα σύνορα. Η Γαλλική κυβέρνηση απέλασε 15.000 ανθρώπους το 2004 και στόχευε να φτάσει τα 20.000 το 2005. Ο τρέχων νόμος φέρνει ανθρώπους σε όλο και πιο δύσκολες συνθήκες (ενίσχυση των αστυνομικών ελέγχων, αναρίθμητες βίζα στάλθηκαν με αποτυπώματα στη χώρα καταγωγής, επαλήθευση των μικτών γάμων που έγιναν στο εξωτερικό).
Αποκηρρύσουμε αυτές τις δαπανηρές πρακτικές, οι οποίες είναι εχθρικές και πολύ αναποτελεσματικές. Όχι μόνο δεν αποτρέπουν τον κόσμο από το να συνεχίσει την εισροή στη Δύση, αλλά στιγματίζουν τους αλλοδαπούς και τους φέρνουν κάθε φορά αντιμέτωπους με αδιέξοδες καταστάσεις,γενικεύοντας τη φτώχεια και καλλιεργώντας τη βία. Οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν λανθασμένη κατεύθυνση, διότι προσπαθούν να δώσουν απάντηση στην ανισότητα και την φτώχεια, όχι μέσω της συνεργασίας και της δικαιοσύνης, αλλά με αστυνομικά μέτρα και την καταδυνάστευση των ελευθεριών. Αυτή η επικίνδυνη τύφλωση μας πηγαίνει στην αστυνόμευση των συνόρων, την ανείπωτη πράξη των μαζικών απελάσεων και στην αδυναμία σεβασμού της αρχής της ισότητας των ανθρώπινων όντων.
Αποκηρρύσουμε την χρήση και τον πολλαπλασιασμό των Κέντρων Προσωρινής Κράτησης, στα οποία οι κρατούμενοι, ένοχοι μόνο γιατί θέλανε να περάσουν τα σύνορα, δέχονται συμπεριφορά «λαθρομετανάστη» χωρίς κανένα σεβασμό στα βασικά τους δικαιώματα (άρνηση της ελευθερίας, απουσία σεβασμού στα προσφυγικά δικαιώματα, για προσωπική και οικογενειακή ζωή ή στα παιδικά δικαιώματα).
Αυτές οι κυβερνήσεις θεωρούν τη μετανάστευση ως απαραίτητη και χρήσιμη μόνο αν μετατραπεί σε μια ελεγχόμενη παροχή φθηνών και πειθήνιων εργατικών χεριών. Δεν έχουν λύση για τη μετανάστευση. Δεν υπάρχει λύση σύμφωνα με τη λογική τους. Εώς ότου οι χώρες της Ευρώπης αναγνωρίσουν ότι μεγάλο μέρος του πλούτου τους αποκτήθηκε από την εκμετάλλευση των χωρών προέλευσης αυτών των μεταναστών, καμιά διεθνής ανθρωπιστική λύση δεν είναι πιθανή.
Σήμερα, οι άνθρωποι των “αναπτυγμένων χωρών” υπόκεινται όλο και σε περισσότερη πίεση. Πρέπει να πληροφορηθούν ότι οι αςπεργίες ή η απώλεια του δικαιώματος στην εργασία, το κόστος ζωής, η προοδευτική επιδείνωση του συστήματος υγείας, της δημόσιας εκπαίδευσης, κλπ, δεν οφείλονται στους μετανάστες, αλλά σε ένα απάνθρωπο σύστημα που βασίζεται αποκλειστικά στην παραγωγή χρήματος με οποιοδήποτε κόστος. Η ανθρωπιστική πρόταση είναι να εργαστούμε όλοι μαζί, για ένα κοινό μέλλον, ένα μέλλον για τον καθένα μας.
Απαιτούμε:
- Ευρεία και προοδευτική νομιμοποίηση, συντονισμένη σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία θα συμπεριλαμβάνει σχέδια για διεθνή συνεργασία με τις χώρες προέλευσης μεταναστών και την αναθεώρηση του εξωτερικού χρέους, για την διαγραφή της φτώχειας, της αδικίας και της ανισότητας.
- Εσωτερικές πολιτικές οι οποίες αποδίδουν αποτελεσματικά την αληθινή δημοκρατία με ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες για όλους, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος ψήφου και υποψηφιότητας σε όλα τα εκλογικά επίπεδα.
- Το άμεσο κλείσιμο των Κέντρων Προσωρινής Κράτησης, τα οποία είναι εχθρικά προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και την εγκατάλειψη του σχεδίου για συνοριακά κέντρα.
Αυτή η Ανθρωπιστική Ευρωπαϊκή Περιφέρεια, συναπάντημα κοινωνικά βασισμένων κομμάτων και οργανώσεων, προσκαλεί και δεσμεύεται να δουλέψει γι’ αυτούς τους σκοπούς, ενώ επιζητά το κουράγιο και τη δύναμη του μη-βίαιου αγώνα.
Paul Segado
Επιτροπή Πολιτισμών, Μετανάστευσης και Διεθνούς Συνεργασίας
Ανθρωπιστική Ευρωπαϊκή Περιφέρεια
No comments:
Post a Comment